USANDIRDIN BENİ GÖNÜL

Sineme sığmadın zorladın beni
Ateşe verip yaktın, harladın beni
Kabını beğenmedin horladın beni
Çok ezdin, yordun beni gönül
Yeter artık çekemem seni gönül
Aşılmaz dağlardan aşırdın beni
Artık sıktın bunaltıp taşırdın beni
Hiç bitmez arzular ile şaşırdın beni
Çok ezdin, yordun beni gönül
Yeter artık çekemem seni gönül
Dalı kırdın diken ile devşirdin beni
Alev alev, yaktın içimi pişirdin beni
Daha nice türlü derde, düşürdün beni
Çok ezdin, yordun beni gönül
Yeter artık çekemem seni gönül
Yeter artık peşinden gezdirdin beni
Nice vefasızlara daima ezdirdin beni
Çekemem artık candan bezdirdin beni
Çok ezdin, yordun beni gönül
Yeter, çekemem seni gönül
Kıskaca aldın, sıkıştırıp araladın beni
Sinemi yaktın, yürekten paraladın beni
Sızlattın bağrımı sineden yaraladın beni
Çok ezdin, yordun beni gönül
Yeter artık çekemem seni gönül
Peşine takıp, sürükledin, yordun beni
Hüzne daldın, kurguladın, kurdun beni
Zehirli hançer ile sinemden vurdun beni
Çok ezdin, yordun beni gönül
Yeter artık çekemem seni gönül