GÖNÜL BAHÇESİ (1)

Bu hüzün niye sordum karanfile
Dedim dünya fani üzüleme nafile
Cevabı irade zayıf olmuyor, laf ile
Yanmış yakınmış gamlı gönül
Yine hüzne düşmüş gamlı gönül
Sordum laleye neden boynun eğri
Ah eyleyip söyledi dertliyim gayrı
Kim ne bilir sinelerde dert ayrı ayrı
Yanmış yakınmış gamlı gönül
Yine boynun eğmiş gamlı gönül
Hüzne dalmış gülmüyor güller
Mahzun olmuş açmıyor sümbüller
Gam yükün almış ötmüyor bülbüller
Yanmış yakınmış gamlı gönül
Yine yükün almış gamlı gönül
Devran dönmüş güller solmuş
Mevsimler değişmiş hazan olmuş
Dertli garipler yine hüzünle dolmuş
Yanmış yakınmış gamlı gönül
Yine hazan olmuş gamlı gönül
Laleler kadere boynun bükmüş
Güller dertli sararıp gazel dökmüş
Bülbüller suskun sineye gam çökmüş
Yanmış yakınmış gamlı gönül
Yine gazele dönmüş gamlı gönül
Her mevsim farklıdır birçok iller
Seherde semaya kalkar temiz eller
Hz. Meylayı zikreder günahsız diller
Yanmış yakınmış yine gamlı gönül
Ah yine derde düşmüş gamlı gönül