UYAN EY MÜSLÜMAN

Ey Müslüman kendine gel, bu atalet niye?
Düşün bir, bu ulvi din bize kimden hediye?
Niçin yaşamıyoruz engel ne, neden, ne diye?
Uyan Müslüman kendine gel, kendini bil
İmtihandayız her gün ve her halimizle
Bazen başkası bazen de kendi öz ailemizle
Bazen eller ile bazen kendi evladı iyalimizle
Uyan Müslüman kendine gel, kendini bil
Mevla her şeyi güzel yaratmış yerli yerinde
Nice mucize ve hikmetler derinde mi derinde
Tasalanma er geç gelir başa, ne varsa kaderinde
Uyan Müslüman kendine gel, kendini bil
Asla hiç kimseyi küçümseyip eleştirip yerme
Şükür kıymet bilmeyenlere mal biriktirip derme
Kullanmayı bilmeyenlere elindeki yetkiyi verme
Uyan Müslüman kendine gel, kendini bil
Maneviyat arama, ayakların baş olduğu yerde
Adalet bekleme, yanlışlar olur ise doğruya perde
Durma isyan olan yerlerde, girersin bin türlü derde
Uyan Müslüman kendine gel, kendine gel
Fani âlemde niceleri farklı konularda delalette
Herkim dünyada rahat bekliyorsa bilsin ki gaflette
Unutma, dünyada rahat yok rahatlık ancak cennette
Uyan Müslüman kendine gel, kendini bil
Meclisine göre otur, kalkacağın yere oturma
Sahip olamadığın her hangi bir şeyi alıp götürme
Yerine koyamadığın hiçbir serveti harcayıp bitirme
Uyan ey Müslüman artık kendini gel, kendine bil