VAY BENİ BENİ

Ey dost bağrım yanıyor sardı nar beni
Gönül yaralarım azdı dostlar ile sar beni
İmtihan için üzer sevindirir zarar kâr beni
Söyle kâr mı zarar mı yar toprağı kar beni

İmtihandayım ağır derdim var vay beni
Dertliler listesinde bir yerim var say beni
Sinemi dinle gör acı haberim var duy beni
Bilsem kurtulacağım yar toprağı koy beni

Hatalarımı dürüstçe açık söyle yer beni
Adalet bahçesinde bundan böyle der beni
Hakiki dostu bul ayak altına öyle ser beni
Razıyım adil yargıla çarmığa öyle ger beni

Çaresiz yalnızlar diyarında ara sor beni
Kader böyle sakın kınama görme hor beni
Yakıp kıvrandırır sinede yanan ateş nar beni
İçimdeki ateş sönecekse vur neşteri yar beni

Dertliler duvarına tuğla taşlar ile ör beni
Sinede ateş gözlerimde yaşlar ile gör beni
Diler isen ilden ile göçen kuşlar ile sür beni
Yar toprağı nice günah ve suçlar ile kür beni

Bu kafa bu sorunları almaz yer yutar beni
Bu sine bu acıları taşımaz yarar yırtar beni
Bu beden bu yükleri çekmez ezer tartar beni
Kullar çare bilmez ey bir dost sen kurtar beni

Halden bilmeyenler diyarında ara bul beni
Eğer gerçek dost isen eyle kapında kul beni
Namertler yanında eyleme paçavra pul beni
Hal bilen dostun eşiğine eyle paspas çul beni

Hal bilmeyen çıkarcıların arasından al beni
Elem keder hüzne boğdu nice garip hal beni
Halden bilenler diyarında taştan taşa çal beni
Yar kara toprağın bağrını çamur yaşa sal beni

Her nasıl takdir eyler isen öyle bil beni
Dosta köle olurum emrine amade kıl beni
İstersen yar bağrımı sen parça parça dil beni
Eğer diler isen yar toprağı ver tarihten sil beni

İlahi takdir böyle eyledi dertliler ile saf beni
Dert dara düşürdü üzdü namertler ile gaf beni
Sineden vurdu dost bildiğim fertler ile laf beni
Dilerim Mevla bağışlar eyler mertler ile af beni