İçeriğe geç

ERZİNCAN İLİNİN KÜÇÜK BİR İLÇESİNİN KÜÇÜK BİR KÖYÜNDE

Erzincan ilinin küçük bir ilçesinin küçük bir
Köyünde geldim gamlı çileli şu fani dünyaya
Hayattan bihaber güçsüz çok aciz ve hem yaya
Her daim olduğu gibi muhtaçtım yüce Mevla’ya
Fanilikten geçelim baki olan Hakka göçelim
Efendimizin elin den Havzu Kevser den içelim

Bizi dünyaya getiren merhamet dolu bir ana
Mevla onunla rızıklandırdı emzirdi kana kana
Ya rab hayırlı bir evlat olmayı nasip eyle bana
Fanilikten geçelim baki olan Hakka göçelim
Efendimizin elin den Havzu Kevser den içelim

Küçük yaşta zor ve güç hayata dedim merhaba
Çocukluğum sıkıntılı geçti gençliğim oldu heba
Fani dünyanın yükünü çektim ahmaklığım caba
Fanilikten geçelim baki olan Hakka göçelim
Efendimizin elin den Havzu Kevser den içelim

Aciz’i sorarsanız adım Nusret’tir manası yardım
Üzüntü elem keder hüzün gam çile birlikte kardım
Elhamdülillah sabır ve metanetle bu günlere vardım
Fanilikten geçelim baki olan Hakka göçelim
Efendimizin elin den Havzu Kevser den içelim

İş makinesi gibi hep iş için sevildim çağırıldım
Sanki bu dünyaya sade iş için geldim doğruldum
Sadece fani madde için mi yaratıldım yoğruldum
Fanilikten geçelim baki olan Hakka göçelim
Efendimizin elin den Havzu Kevser den içelim

Dünyaya niçin geldik ben bunu hep kendime sordum
Asli görevimi unutup nice yanlış boş hayaller kurdum
Akıntıya kapıldım alamadım kendimi beyhude yordum
Fanilikten geçelim baki olan Hakka göçelim
Efendimizin elin den Havzu Kevser den içelim

Acep bu fani âlemden ne lezzet aldım ne buldum
Beyhude koşturdum neden hep ahmakça yoruldum
Bilmem niçin çalıştım sonunda sinemden vuruldum
Fanilikten geçelim baki olan Hakka göçelim
Efendimizin elin den Havzu Kevser den içelim

Bilmem niçin boş yere pervane gibi dönüp durdum
İdrak edemedim ki asıl ahrettir benim ebedi yurdum
Eyvah geç oldu amma ancak anlayıp kafama vurdum
Fanilikten geçelim baki olan Hakka göçelim
Efendimizin elin den Havzu Kevser den içelim

Dost diye çıkarcı vefasızlara aldanıp güven bağladım
Fedakârlık gösterdim önlerinde niçin koştum çağladım
İhanete uğradığımı anladım ya ne çare üzüldüm ağladım
Fanilikten geçelim baki olan Hakka göçelim
Mevla nasip eyleye Havzu Kevser den içelim
Efendimizin elin den Havzu Kevser den içelim

Derdimi anlatacak sadakatli hakiki bir dost bulamadım
Şu vefasız fani dünyada bir huzur bulup rahat olamadım
Şimdi şikâyet ne haddime ben adam olup ibret alamadım
Fanilikten geçelim baki olan Hakka göçelim

Dünyanın yükünü sırtımdan atam dedim kimseler almadı
Satayım dedim tutmadı taliplisi yok hiç kimse alıcı olmadı
Almayız dediler bize kalmaz ki Sultan Süleyman’a kalmadı
Fanilikten geçelim baki olan Hakka göçelim
Efendimizin elin den Havzu Kevser den içelim

Aldandığımı şimdi anladım yandım amma ne çare
Telafisi çok zor sıkıntılı ağır dertlere düştüm bir kere
Eyvah halime Yandı bağrım yüreğim ciğerler pare pare
Fanilikten geçelim baki olan Hakka göçelim
Efendimizin elin den Havzu Kevser den içelim

Nice Çok Kayıplarım Var Hangi Kayıplarımı Yanayım
Çok günahım ve ayıplarım var hangi ayıplarımı yanayım
Kayıp ve ayıplarım geride kaldı hangi hayıflarımı yanayım
Fanilikten geçelim baki olan Hakka göçelim
Efendimizin elin den Havzu Kevser den içelim

Akrabalar babam kardeşlerim var tabii ki hasmım değiller
Canlarım ciğerlerim kötülemek için de hâşâ kastım değiller
Neyleyim ki sırdaşlarım ama asla dert ortağı dostum değiller
Fanilikten geçelim baki olan Hakka göçelim
Efendimizin elin den Havzu Kevser den içelim

Kategori:ŞİİRLER

Bu yazı yorumlara kapalı.